niedziela, 13 sierpnia 2017

Echo – Oddaje ci wszystko, co powiedziałeś lub zrobiłeś. Rezerwat przyrody "Mewia Łacha" (Świbno)

Ludzie nazywają to echem,
lecz tak naprawdę takie właśnie jest życie.  

Echo – Oddaje ci wszystko, co powiedziałeś  lub zrobiłeś.
W ujściu Wisły na wysokości Rezerwatu przyrody Mewia Łacha. Zdjęcie zrobione w trakcie pobytu na Bursztynowej Wyspie  - Wyspa Sobieszewska w dniach 2 – 10 sierpnia 2017 roku. fot. Dariusz Marek Gierej

W ujściu Wisły na wysokości Rezerwatu przyrody Mewia Łacha. Zdjęcie zrobione w trakcie pobytu na Bursztynowej Wyspie  - Wyspa Sobieszewska w dniach 2 – 10 sierpnia 2017 roku. fot. Dariusz Marek Gierej



Rezerwat przyrody "Mewia Łacha" (Świbno)

Mewy w rezerwacie Mewia Łacha Rezerwat przyrody "Mewia Łacha", utworzony w 1991 roku, znajduje się w północno-wschodniej części Wyspy Sobieszewskiej, zajmując powierzchnię 19 ha. Północną i zachodnią jego granicę stanowi morze, od strony południowej przylega do nadmorskiego boru sosnowego, a od wschodniej - do ujściowego odcinka Wisły Przekop. Pozostała część rezerwatu, o powierzchni 131 ha, znajduje się po drugiej stronie Wisły koło wsi Mikoszewo. Celem ochrony jest zachowanie: kolonii lęgowych rzadkich gatunków rybitw, miejsc lęgowych, odpoczynku i żerowania ptaków siewkowych, blaszkodziobych i innych, charakterystycznej roślinności oraz krajobrazu stożka ujściowego Wisły wraz z całą dynamiką naturalnych procesów deltowych wielkiej rzeki nizinnej.

Mikołajek nadmorski.  fot. Dariusz Marek Gierej

Mikołajek nadmorski.  fot. Dariusz Marek Gierej

Ślady działalności bobrów Na terenie rezerwatu znajduje się kilkuhektarowe zarastające jeziorko, gdzie znalazła schronienie rodzina bobrów (zobacz zdjęcie). Linia brzegowa tego terenu od strony morza jest bardzo zmienna na skutek silnego falowania: tworzą się tu okresowe jeziorka, rozległe płycizny oraz różnej wielkości zakola i wysepki. Stwierdzono tu występowanie około 450 gatunków roślin naczyniowych, a wśród nich chronionego mikołajka nadmorskiego oraz storczyka kruszczyka rdzawoczerwonego.




Jeziorko. fot. Dariusz Marek Gierej

Jeziorko. fot. Dariusz Marek Gierej
Teren ujścia Wisły należy do jednego z najciekawszych terenów w kraju pod względem ornitologicznym. Występuje tu zarówno ogromne bogactwo gatunków (275 gatunków w różnych porach roku) jak i okresowo bardzo duże koncentracje ptaków, szczególnie mew, rybitw, kaczek i siewkowców. Letnie stada mewy małej (maksymalnie do 40.000 ptaków) należą do największych stad tego gatunku w Europie. Zimowe koncentracje mew i kaczek liczą nawet ponad 100.000 ptaków!



Po rezerwacie nie wolno poruszać się swobodnie w okresie lęgowym ptaków, czyli od 15.IV do 15.VIII. Od połowy lipca przez teren rezerwatu pomiędzy plażą w Świbnie i ujściem Wisły prowadzi ścieżka, przy której znajdują się informacje na temat rezerwatu i różnych obiektów przyrodniczych, które warto zobaczyć w rezerwacie. W tym czasie można tu również odwiedzić obóz ornitologiczny i dowiedzieć się w jaki sposób i po co obrączkuje się ptaki.


Źródło:  Rezerwat przyrody "Mewia Łacha" (Świbno)  Zdjęcia zrobione w trakcie pobytu na Bursztynowej Wyspie  - Wyspa Sobieszewska w dniach 2 – 10 sierpnia 2017 roku. fot. Dariusz Marek Gierej


Ciąg dalszy nastąpi;  Dziecko to Twoje lustrzane odbicie.