 |
| Wspaniali ludzie – Zmiany zaczynają od siebie, toksyczni wymagają od innych i stwarzają problemy |
Zaczynamy od siebie
Kilka lat temu byłam przekonana, że jestem wspaniałą osobą, a toksyczni są wszyscy dookoła. Gdy jednak przyjaciele zaczęli mówić mi, co czują w mojej obecności, musiałam przyznać się przed sobą do rzeczy strasznej - że ja też jestem toksyczna. Miałam wspaniałą dużo młodszą od siebie przyjaciółkę. Uwielbiała francuski i wybierała się na studia romanistyczne. Na każdym spotkaniu mówiłam jej, jak trudno tam się dostać; że córka znajomej zdawała już trzy razy; i że powinna koniecznie złożyć także dokumenty na inny wydział, na wszelki wypadek... Dlaczego tak mówiłam? Z troski o nią? Ale cóż to za troska tak kogoś straszyć? Z nawyku negatywnego myślenia? Z bezmyślności? Aż kiedyś popatrzyła mi głęboko w oczy i powiedziała wolno i dobitnie, z żalem, którego nigdy nie zapomnę: "Dlaczego we mnie nie wierzysz?" Otrzeźwiałam. Mimo mego czarnowidztwa zdała świetnie egzaminy i dostała się na wymarzone studia. Do tej pory łapię się na tym, że przekonuję przyjaciół, którzy chcą budować dom, że to bez sensu, bo... i tutaj wytyczam arsenał moich własnych przekonań na temat budowy domu, które są tylko moje i przyjaciołom one na nic. Przeszłam długą drogę, zanim uświadomiłam sobie, że nikogo nie interesują moje czarne scenariusze! Nikt nie oczekuje ode mnie litości, ani tego, by się o niego martwić. Martwienie się nie jest oznaką miłości! Martwiąc się o kogoś przesyłamy mu komunikat: nie poradzisz sobie, nie dasz rady, jesteś słaby, uważaj. Taka informacja nie podnosi na duchu.
Zastanów się z kim się zadajesz
Zastanów się z kim spędzasz najwięcej czasu. Przypomnij sobie wasze spotkania i uczciwie odpowiedz na pytania: Jak czujesz się w obecności tej osoby? Radośniej Ci na duchu? Czy w głębi duszy naprawdę ją lubisz i jesteś pewna, że ona też Cię lubi? Czujesz, że wyzwala w Tobie to, co najlepsze? A jak ta osoba czuje się przy Tobie? Czy rozmawiasz z nią otwarcie i szczerze? Czy umiesz ją uspokoić gdy jest zdenerwowana lub spięta? Spróbuj w ten sposób przeanalizować wszystkie swoje przyjaźnie i znajomości, a dowiesz się, które z nich naprawdę cię rozwijają.
Jesteśmy dla nich ważni
Po czym poznać wspaniałych ludzi? Życie przy nich wydaje się lekkie i piękne. Są mądrzy, silni, kochający, uczciwi, odważni, lojalni, serdeczni, czuli, wspierający, twórczy. Jesteśmy dla nich ważni. Potrafią zaangażować się w nasze sprawy i bezustannie dawać - a co najcenniejsze dawać bezinteresownie. Obdarowywanie wydaje im się czymś najzwyczajniejszym pod słońcem! Robią to tak spontanicznie i z taką prostotą, jakby wogóle nie zdawali sobie sprawy z tego, jak wiele to dla nas znaczy. Wystarczy posłuchać tych, którzy wyszli zwycięsko z ciężkiej choroby. Wszyscy mówią to samo: zawdzięczam to wspaniałym ludziom. Potrafią podjąć każdy trud, by nam pomóc. Gdy zachorujemy, nie tylko nas odwiedzą, ale jeszcze zrobią zakupy i ugotują obiad na trzy dni. Gdy mamy problemy finansowe, wyjmą z konta ostatnie pieniądze i powiedzą od niechcenia: oddasz, gdy będziesz mógł. Zostaną z dzieckiem, zaopiekują się psem. Nie usiłują oczarować nas własną osobą, nie zależy im na tym, by uchodzić za interesujących. Nigdy nie zanudzają szczegółami z własnego życia. Jeśli przez chwilę mówią o sobie, to tylko po to, by nawiązać do naszej wypowiedzi. Spróbujmy napomknąć o naszym nieudanym związku, a natychmiast krótko odpowiedzą o swoich małżeńskich perypetiach - i tylko po to, by dodać nam otuchy; nie jesteś sam, inni także przeżywają niepowodzenia. Wspaniali ludzie, dla których jesteśmy ważni, to zazwyczaj ludzie z klasą. Pamiętają o drobiazgach, które nas dotyczą. Wiedzą kiedy się urodziliśmy i że właśnie znudził nam się kolor czerwony. Ich prezenty nigdy nie są przypadkowe.
Doceniają nas
Wybitny psycholog William James mawiał: "W naturze ludzkiej najgłębiej zakorzenione jest pożądanie, by być docenianym". Gdy czujemy, że inni nas akceptują, dajemy z siebie dużo więcej, niż wtedy, gdy nas oceniają i krytykują. Wspaniali ludzie nigdy nie obmawiają innych ani nie mają uprzedzeń. Wyznają zasadę: "Jeśli nie masz o kimś niczego miłego do powiedzenia, nie odzywaj się wcale". Natomiast często słyszy się od nich o "wspaniałych, wyjątkowych przyjaciołach", o sąsiadach, których "po prostu kochają", o niezwykłych, utalentowanych dzieciach znajomych. W ludziach widzą niemal same dobre strony. A wady? Twierdzą, że szkoda czasu na ich rozpamiętywanie!
Dodają odwagi, zachęcaj, kibicują
Szukamy ludzi, którym obca jest zazdrość i zawiść; którzy nas wspierają i są całkowicie po naszej stronie. Gdy wmawiamy sobie przykre rzeczy, tak długo będą nas przekonywać, że zasługujemy na wszystko, co najlepsze, że w końcu im uwierzymy. Tacy ludzie najczęściej pełnią funkcję naszych promotorów, ponieważ wychwalają nas, ilekroć mają okazję i gdzie się tylko da. Ci którzy odnieśli sukces, często mówią, że zawdzięczają to przyjaciołom, którzy w nich wierzyli. Dzwonili i przypominali o terminach, zachęcali do dalszego wysiłku. Wspierać mogą nas tylko tacy ludzie, którzy sami są wytrwali. Szybko dochodzą do siebie po porażce i odrzuceniu. Nawet gdy odczuwają ból i rozgoryczenie, nie pogrążają się w rozpaczy, nie użalają nad sobą, lecz myślą o tym, co dalej. Przekonani są, że należy kontynuować to, co się już rozpoczęło. Myślą i mówią "do przodu": "Zrobię jeszcze ten jeden krok", "A gdyby tak spróbować...", "Ciekawe, co też się stanie, gdy...", "A za pięć lat..." Mają zdolność do wczuwania się w innych. Nie będą cieszyć się wygraną, jeśli druga strona smuci się, że przegrała. Tak w interesach, jak i w życiu osobistym pragną, by wszyscy byli zadowoleni. Nie ranią cudzych uczuć. Nie pozwolą, byśmy czuli się z ich powodu nieszczęśliwi i rozczarowani. Zawsze gotowi porozmawiać, wyjaśnić, załagodzić. Zawsze negocjują - uczciwi, bezpośredni i bezstronni.
Lubią i szanują siebie
Wspaniali ludzie dlatego są wspaniali dla innych, ponieważ wierzą we własne siły. Trzymają się prosto i patrzą ludziom prosto w oczy. W żadnym razie nie pozwolili by się źle traktować. Jeżeli ktoś okazuje im brak szacunku, natychmiast mówią mu o tym, a zdarza się, że wykluczają ze swojego życia. Poznamy ich po tym, że nigdy, ale to nigdy nie mówią o sobie źle. Nie usłyszycie przerywników w rodzaju: "jestem głupi" czy "jestem beznadziejna". Nie przechwalają się, ale jeśli zapytacie o ich kompetencje, spokojnie wymieniają swoje mocne strony. Mają dużo dobrych uczuć w stosunku do samych siebie, dlatego są pełni ciepła, przyjacielscy i otwarci na innych. Ludzie, którzy lubią siebie, zazwyczaj są bardzo uczciwi. Wierzą w zasadę: "Jedyne, co człowiek posiada to jego słowo". Zawsze dotrzymują terminów i zobowiązań. Gdy obiecają, że coś zrobią, natychmiast zabierają się do pracy. Gdy mówią, że dostarczą coś o godzinie szóstej, możemy być pewni, że przyniosą to dokładnie o szóstej. Jeśli pożyczą pieniądze, oddadzą w terminie co do grosza. Jeśli nie mogą czegoś zrobić, nie podają fałszywych usprawiedliwień, a mówią prawdę. Nie oszukują i nie próbują nikim manipulować.
Kochają żyć
Wspaniali ludzie nieustannie podążają za swymi marzeniami. Nie dręczą się przeszłością. Żyją w teraźniejszości, a nastawiają się ku przyszłości. Wszystko za co się biorą, robią z pasją, radością i entuzjazmem. Kochają życie i chwytają wszystko co ma im do zaoferowania. Nie czują się nieszczęśliwi, gdy coś nie układa się tak, jak zaplanowali. Rozumieją, że pewnych rzeczy zmienić nie mogą. Siłę daje im to, że nie tłumią w sobie swobody, otwartości i wrażliwości. Nie próbują za wszelką cenę ukrywać emocji lub udawać, że nic się nie stało. Nie obawiają się okazać zdenerwowania czy niepewności, strachu, bólu, smutku, gniewu, zdumienia, zwątpienia, współczucia, radości i miłości. Wspaniali ludzie są pogodni, humor pozwala im przetrwać nawet najgorsze chwile. Potrafią żartować z samych siebie, dzięki czemu wydają nam się jeszcze bardziej ujmujący. Wyjątkowi ludzie zarażają nas sobą. Sprawiają, że stajemy się lepsi. Widząc jak pomagają, sami zaczynamy pomagać; doceniają nas, więc staramy się sprostać ich oczekiwaniom. Ponieważ mocno wierzą w siebie, w swoje talenty i możliwości, inspirują nas do stawiania sobie - i osiągania - ambitnych celów. Z łatwością wyrażają emocje, dlatego czujemy się przy nich pewnie i bezpiecznie, a to sprawia, że otwieramy się - mamy coraz więcej zaufania do ludzi i lepiej radzimy sobie w życiu. W naszym otoczeniu jest wielu wspaniałych ludzi. Nie muszą mieć wszystkich wymienionych tu cech. Wystarczy, że będą "tylko" pogodni lub hojni, lub będą nas zachęcać do nowych wyzwań. Warto o nich zabiegać. Na początek wykręćmy numer telefonu i poprośmy o spotkanie.
